In landelijke gebieden, De dorpen hebben hun eigen scholen. De dorpelingen kiezen de leraar, bijgenaamd de fqih. Hij krijgt de voorzieningen die nodig zijn om in de stad te wonen in plaats van geld. De fqih is een belangrijk onderdeel van de stad. Hij wordt gezien als adviseur van het volk, evenals de persoon die verantwoordelijk is voor de opvoeding van kinderen.
Studenten variëren in leeftijd van vijf tot halverwege de tienerjaren. De meesten verlaten de school als ze oud genoeg zijn om op het land te werken. in de dorpen, Veel ouders kunnen het zich niet veroorloven hun kinderen naar openbare scholen te sturen, Koranscholen kunnen dus het enige formele onderwijs zijn dat deze studenten krijgen.
40 leerlingen in een klaslokaal is niet ongebruikelijk. Studenten wordt geleerd verzen uit de Koran te schrijven en te onthouden. Wiskunde en natuurwetenschappen worden niet onderwezen, noch andere reguliere schoolvakken. in de dorpen, Religie is veel belangrijker dan seculier onderwijs. Wassingen en gebeden worden als belangrijker beschouwd.
Terwijl de Marokkaanse regering hard werkt om onderwijs te bieden aan basisschoolleerlingen, Veel dorpelingen vertrouwen de leraren die de regering stuurt niet. Leraren kunnen gezien worden als buitenstaanders. Dorpsbewoners hebben geen inspraak in het wervingsproces en leraren vertegenwoordigen een nieuwe levensstijl. Leraren spelen geen centrale rol in het leven van de mensen zoals de koranleraar.
Koranscholen in Marokko - hoe werkten ze??
Als onderdeel van de functie van amadrasa, De leerlingen werden binnen de school gehuisvest en verzorgd, zodat zij zich volledig op hun studie konden concentreren. Bijna allemadrasa's De grootste in Marokko had slaapzalen voor studenten bijgevoegd. Deze slaapkamers kijken uit op een centrale patio met nog een grote kamer die meestal gereserveerd is voor studeerkamers. De onderzoeken werden op de traditionele manier uitgevoerd, waarbij de leraar les gaf vanaf een hoge kruk of stoel en de leerlingen allemaal op de grond zaten., aandachtig luisteren om de conferentie uit het hoofd te leren.
De relatie tussen de leerling en de leraar, zoals het in de klas bestond, zou beter te zien zijn in het Arabische woordStoel. Dit is het Arabische woord voor “kruk” O “silla” en het was “de stoel” die een leraar tegenover zijn leerlingen zou belijden, ze zaten allemaal in een halve cirkel op de grond. Dit is een basisconcept voor een universitaire structuur en wordt vandaag de dag voortgezet waar professoren dat ook deden “stoelen”, zoals in de “Voorzitter van de afdeling Engels.”
Uit het klaslokaal, Studenten en docenten waren vaak dicht bij elkaar, met een leraar hoopte hij zijn studenten niet alleen te onderwijzen in termen van het verwerven van vaardigheden, maar ook intellectuele groei, spiritueel, natuurkundige, moreel en materialistisch. In werkelijkheid, veel studenten zouden zelfs financieel gesponsord worden door docenten zodat ze hun studie kunnen voortzetten, misschien een voorloper van ons moderne studiebeurzensysteem.
Lasmadrasa's Het werden centrale plekken in het politieke en culturele leven van de stad. Het waren plaatsen gewijd aan leren en de vooruitgang van alle kennis. Helaas, door de jaren heen, sommige van deze scholen zijn verdord en uiteindelijk uit elkaar gevallen of anderszins vernietigd. Echter, sommige zijn gerenoveerd, onderhouden, en zelfs onlangs gerenoveerd. Het behoud van het sierlijke decor en de mogelijkheid om een eeuwenoude ruimte te ervaren die gewijd is aan leren zijn beide redenen hiervoormadrasa's worden bezocht.
Vandaag, de steden fes, Marrakesh, Meknes en Sale (aan de overkant van de rivier vanuit Rabat) bieden mogelijkheden om prachtige voorbeelden van deze oude scholen te bezoeken en hun sierlijke kunstwerken uit de eerste hand te zien, bijna onmogelijke schoonheid.
In uw volgende reis Marokko, Bezoek zeker één van deze buitengewone architectonische hoogstandjes.
de Koranscholen van Marokko – Fez
Fez, in het hart van Marokko, is de thuisbasis van een onmogelijk rijk cultureel erfgoed. Opgericht in 789 DC door de zoon van Moulay Idriss, de grondlegger van het moderne Marokko, al meer dan duizend jaar, Fez is een cultureel en economisch centrum geweest, niet alleen naar uw land, maar heel Afrika, het Midden-Oosten en, in sommige eeuwen, de wereld.
Bezoekers van Fez zullen blij zijn om te ontdekken dat Fez niet je thuis is, maar twee prachtige Koranscholen-deBou Inaniaja al-Attarinemadrasa's.
La Madrasa Bou Inania
DeMadrasa Bou Inania werd in dat jaar opgericht 1351 – 56 van Abu Inan Faris. Naam, Bou Inania, komt van het eerste deel van de naam van de sultan, Aboe Inan. Lamadrasa Het wordt algemeen erkend als een uitstekend voorbeeld van Marinid-architectuur. De functie ervan was een beetje anders dan die van andere madrasa's, omdat het niet alleen als onderwijsinstituut fungeerde, maar ook als gemeentemoskee. In werkelijkheid, Het moskeegedeelte van de school is nog steeds functioneel en toeristen vermengen zich met moslims die hun wassing uitvoeren bij de fontein op de binnenplaats op weg naar het gebed. Vanwege zijn religieuze functie, dit is ook de enige madrasa in Fez waaraan een minaret is bevestigd.
Volgens het verhaal, Abu Inan Faris luisterde naar de religieuze leiders van de al-Qarawiyyin-moskee, die hem de opdracht gaf om demadrasa. Het werd al snel een van de belangrijkste scholen in heel Marokko en kreeg zelfs de status van “grote moskee”, Wat betekent een centrale leerplek?.
De madrasa werd gerenoveerd in de 18e eeuw, tijdens het bewind van sultan Moulay Sliman, hele delen werden in de 19e eeuw herbouwd 20, Aan de draagconstructie zijn grote restauratiewerkzaamheden uitgevoerd, gips, hout- en tegeldecoraties met traditionele geometrische patronen.
De madrasa is een van de weinige religieuze plekken in Marokko die toegankelijk is voor niet-islamitische bezoekers. nieuwsgierig, Het Arabische schrift dat de muren bedekt, is geen schrift uit de Koran, maar een lijst met namen, waarschijnlijk donoren of grote gezinnen in Fez ten tijde van de bouw.
De Bou Inania madrasa ligt vlakbij Bab Boujaloud – de beroemde blauwe poort die een van de belangrijkste ingangen is tot de oude medina van Fez – op de top van Taala Kbira. Voorkant van madrasa Dar al-Magana bevindt zich, een muur met een hydraulische klok die tegelijk met de school is gebouwd en momenteel wordt gerenoveerd.
Madrasa al-Attarine
De Madrasa al-Attarine Het ligt dicht bij de moskee en de al-Qarawiyyin Universiteit. Het werd gebouwd door de Marinid Sultan Uthman II Abu Said in 1323-25, in het hart van de parfum- en specerijenmarkt – in het Arabisch staat dit bekend als de wijk Attarine , waaraan de naam is ontleend. Het is bescheiden van omvang, kleiner dan veel van de andere grote koranscholen van die tijd, en kon alleen herbergen 60 studenten.
Wat het qua omvang mist, De al-Attarine madrasa voldoet aan de decoratie. Het contrast tussen deze grote hoeveelheid kunst, de gedetailleerde tegel, gips- en houtwerk, alles verpakt in deze beperkte afmetingen geeft de indruk van een echt juweeltje, tot in de perfectie gesneden. De ornamentiek is op alles fijn uitgewerkt en wisselt diverse technieken af met tegels., gips en houtsnijwerk dat het gehele bovenoppervlak van de muren bedekt, het verlichten van de ruimte. Het plafond van de gebedsruimte, vooral, Het wordt beschouwd als een meesterwerk van ingewikkeld gesneden cederhout en heeft de eeuwen overleefd.
Het ontwerp van de madrasa combineert artistieke en praktische overwegingen. Cederhout wordt gebruikt vanwege zijn weerstand tegen weersinvloeden, terwijl het mozaïek ervoor zorgt dat de kamers koel blijven tijdens warme zomerdagen. In de tussentijd, de rijkdom van de decoratie zelf benadrukt het belang van de plek. Is heilig, maar het werd ook gebouwd om studenten de afstand tot hun familie te laten vergeten en om hun ogen aangename geometrische figuren te geven, zodat hun ogen iets te volgen hebben.. Deze kant op, ze zorgden ervoor dat ze zich minder alleen voelden, minder geïsoleerd en zelfs gelukkig.
de Koranscholen van Marokko – Marrakech
De school van Ben Youssef
De Madrasa Ben Youssef van Marrakesh ontleent zijn naam aan de Almoravid-sultan, Ali ibn Yusuf(1106 – 1142). Yusuf was verantwoordelijk voor het aanzienlijk uitbreiden van Marrakech en de invloed van de stad. De madrasa, rond gesticht 200 jaar na de dood van Yusuf in de eeuw 14, Het is de grootste van heel Marokko. In de eeuw 16, de madrasa onderging wederopbouw onder de heerschappij van saaidan, dezelfde dynastie die bekend staat om zijn liefde voor uitgebreide en verantwoorde decoratie van Saaidische graven.
De madrasa Het heeft een gedeelde kamer 130 kamers gegroepeerd rond een met marmer versierde patio, stucwerk, Zellij-tegels en gesneden cederhout. Op een bepaald punt in zijn geschiedenis, de madrasa van Ben Youssef had kunnen huisvesten 900 studenten. In 1960, de madrasa werd gesloten voordat het een historische plek werd. Na restauratiewerkzaamheden, werd heropend voor het publiek in 1982.
Dit wordt beschouwd als een locatie “verplichte stop” op je reis door Marrakech om een glimp op te vangen, niet alleen in de uiterst goed bewaard gebleven architectuur, maar ook om te ervaren hoe het leven er destijds uitzag door de ogen van de studenten. Voor degenen die het geluk hadden over de intelligentie te beschikken, het rijkdom, sociale verbindingen (of misschien wel alle drie) om hoger onderwijs mogelijk te maken, dit was waar ze naar huis belden.
de Koranscholen van Marokko – Meknes
De madrasa van Bou Inania
Hoewel het dezelfde naam heeft als de madrasa van Bou Inania bij Fez, de madrasa van Bou Inania in Meknes dateert feitelijk ongeveer tien jaar vóór die van Fez. Het werd niet gebouwd onder leiding van Abu Inan Faris, van wie de naam is afgeleid, net als de Bou Inania in Fez. In plaats van, Deze school werd gebouwd door de vader van Abu Inan, Abu al-Hassan Ali ibn Othman nl 1341. Het is niet duidelijk of Abu al-Hassan hem naar zijn zoon heeft vernoemd. Het is heel goed mogelijk dat de zoon de naam van de zoon heeft veranderd madrasa door hemzelf na de dood van zijn vader.
Uitgebreide in elkaar grijpende tegels metzelly tegels uitgehouwen in de binnenplaats voordat het plaats maakte voor een geometrisch uitgesneden cederhouten plafond - een prachtig voorbeeld van klassiek Marokkaans vakmanschap en design. Rondom de patio liggen de slaapzalen voor de studenten., die vaak met twee in een kamer slapen. Boven mag je het uitzicht op de aangrenzende moskee en de daken van Meknes niet missen.
Van de weinige overgebleven monumenten uit het Marinid-tijdperk die nog in Marokko zijn achtergebleven, Dit wordt beschouwd als de best bewaarde en is een waar wonder van de islamitische architectuur, van de gegraveerde kolommen tot de ornamenten binnenin, inclusief een verborgen eerbetoon aan een lokale industrie, de madrasa Bou Inanaia is misschien wel het meest memorabele staaltje architectuur in heel Meknes.
de Koranscholen van Marokko – Rabat
De madrasa Abu al-Hassan
In de stad Sale, op een steenworp afstand van de rivier de Rabat, Abu al Madrasa is gevestigd- Hassan. In tegenstelling tot zijn bekendere tegenhangers in Fez, Marrakech en Meknes, Deze madrasa onderscheidt zich door misschien wel de minst bezochte van de vijf historische madrasa's in Marokko te zijn.
Verborgen aan het einde van een smal steegje, achter een moderne school en een plaatselijke moskee, Abu al-Hassan is aanzienlijk kleiner dan Ben Youssef in Marrakesh, hoewel alles de moeite waard is om de korte trip naar Salé te ontdekken. Terwijl de anderen madrasa's Ze zijn te vinden in niet aan zee grenzende steden, Het majestueuze licht van de Atlantische Oceaan stroomt door deze oude school, weerspiegelt het werk zelly tegels geglazuurd en gegoten ingewikkeld gesneden cederwerk in schijnbaar magisch reliëf.
Ibn al-Khatib, een beroemde schrijver, Andalusisch-Arabische dichter en historicus, Het is bekend dat hij de madrasa heeft bezocht en dat zei tijdens zijn bezoek, vond meer dan honderd dichters in residentie.
De madrasa werd aan het einde van de eeuw gerestaureerd 18 en kreeg later een grote restauratie 2001-2005. Tegenwoordig organiseert het het Karacena Biënnale Festival ter ere van circuskunsten en wereldreizen. Hoewel het misschien wat vreemd lijkt dat een madrasa een avant-gardefestival organiseert, Het is op de een of andere manier passend als in een moment, Deze madrasa's van Marokko liepen voorop op het gebied van leren, het verkennen van wetenschappelijke vragen, geschiedenis en filosofie, het aanmoedigen van poëzie en het debatteren over de rechtsstaat, Dit zijn allemaal waarden van wat we zouden kunnen zien als een voorloper van het concept van ons vrije kunstonderwijs.
